doorgang

Nadat we eerder het mes in de cabine hebben gezet, besluiten we de cabine nog ~~wat verder stuk te maken~~, eh, ik bedoel ‘aan te passen’.

Heel lang geleden hebben we de raampjes eruit gepakt en er plaatstaal ingelast. Al met al vinden we dat er nu toch niet zo mooi uitzien.

In diepte verspringend waar de oude raampjes zaten

Dus, we gaan voor een grote aanpassing. Als eerste slijpen we meer uit de cabine, zodat dit stuk in principe vlak is. We maken een nieuw ontwerp in plaatstaal en vormen het staal zodat er reliëf in zit, dat past bij de rest en zorgt voor minder galm.

Dan begint een klusje waarvoor veel geduld nodig is. Allereerst gaat de volledig plaat er tegenaan. Daarna puntlassen we het vast, terwijl we langs de rand het oude cabine-staal weg slijpen en op de hoeken de boel rond slijpen. Zo past de plaat precies in het gat. Weer een stukje vast lassen. En als je helemaal rond bent, rustig de rest vast.

Daarna de boel gladder maken en kuilen weg plamuren. En dan schuren, veel schuren en plamuren. Het resulteert in een nieuwe achterkant die veel rustiger is, we zijn tevreden.

Het moet gaan gebeuren: het mes in de cabine, een gat slijpen voor de doorgang. We willen die om 2 redenen maken: ten eerste, zodat Usko via de camperbak kan instappen en zo naar de cabine kan. Hij heeft een hekel aan opgetild worden. Ten tweede om zonder naar buiten te hoeven, vanuit de camperbak toch de auto te kunnen starten mocht het nodig zijn dat we plots moeten vertrekken van onze campeerplek. Stukje veiligheid.

Het begint met een frame, waarin we afgeronde hoeken maken voor het harmonica-rubber wat straks de verbinding tussen bak en cabine zal vormen